Burası bir şiir tımarhanesi, aklımdan geçenleri duvarlara kazımaktan başka iyi bir yanı da yok. Şiirler üzebiliyormuş insanı öyle...

Elimi uzatsam tutabilir miydin? Duyar mıydın sesimi? Sen değil miydin tüm çığlıklarıma sessiz kalan? Sen değil miydin dünyaya aşık olan?...

Dudaklarında bir halk ezgisi ve terk edilmiş okullar, Duvarlarda orta çağdan kalan haykırışlar, Cahiliye devri gibi şimdi, bu son...

Hasret en acı tarafıdır beklemenin Bilirim, yoktur bu yolun sonu Kahpeliğin vücut bulduğu her bir zerrede Vuslatı beklemek değil midir...